woensdag 28 januari 2009









Na al bijna 2 weken (2 weken!!!) moet me toch van het hart wat hier in dit verre buitenland mijn houvast blijkt te zijn.
Eigenlijk was dit m'n vertrouwde bankkaart (maar bij nader inzien werd dit me afgenomen, zie vorig) Dan dacht ik aan mijn zakdoek (troostend en geurend naar de thuiselijke wasmachine, maar de kast hier verspreidt een surrogaatgeur) Dan had ik hier mijn knuffelberen die vrolijk in mijn bed rondslingeren (misschien nog mijn enige bron van thuiselijke houvast)

Maar één houvast, daar kan je het niet meedoen. Je hebt een constante nodig in je leven. Nu alles hier op zijn kop staat heb je iets nodig dag in , dag uit, die je niet doet vergeten om je Belgische roots te gedenken.
Laat ons stellen dat het ding Vicky Castelein heet.
Zij zorgt ervoor dat ik blijf eten (neem dat maar heel letterlijk), dat ik het West-Vlaams niet verleer, en vooral dat ik mijn taken voor Katho Tielt in ere blijf houden.
Zij is er als alles me tegen steekt of als ik vol affectie iemand tegen de grond wil smijten. Zij is er als mijn doos kleenex (met dikke knuffel op, dankje stefanie en wouter) te ver staat!
Tot hier over mijn houvast wat betreft het Belgische.Danku zeer.

Maar laatst, ik liep in een mooie winkel met babykleertjes allerhande. Van burberry tot armani.
Ik moest hier toch mijn eigen kindje hebben.
Mijn eigen lieverdje. Dus ik ging naar de markt en kocht er ééntje. Ik vond hem wel leuk, met zijn twee grote zakken om vanalles leuks in te stoppen.

Hij was goedkoop, snoezig en wat meer was, hij was en IS van mij (dat ik hem met een groot hangslot telkens moet sluiten, laten we even hierbuiten)

Hij brengt me op een hoger niveau, laat me de mooie dingen des levens zien.
De Erasmusbrug, het uitzicht over Rotterdam.
Hij laat me soms zelfs verdwalen.
Als ik naar de markt ga, mag ik dingen in zijn monden stoppen en geeft hij-als ik terug thuis ben- het volledig terug.

Zo'n zoontje wil wel iedereen.
Daarom stel ik hem hier aan jullie voor.
Hij is wel van koud metaal en is vaak nat van de norse regen.
Maar hij heeft mijn moederhartje veroverd. Ik zou hem voor geen geld ter wereld nog willen missen.

Veel liefs
saar






Geen opmerkingen: