Hoi!

Ik ben er opnieuw.
Het is nu bijna half twaalf 's avonds en ik zit een blogbericht te typen omdat ik jullie gewoon wil vertellen welke fantastische dag ik had!

Het begon allemaal vanmorgen vroeg, slechts 15 minuten naar mijn stageschool gefietst.
Kon ik daar meelopen om naar het zwembad te trekken met de oudere groepen.
Wat zijn sommigen brutaal! Dat kan je jou gewoon niet voorstellen:)
Veel dingen die je in Vlaanderen als erg onbeleefd zou beschouwen , vinden ze hier goed.
Moest ik toch eventjes op mijn tanden bijten:)

Ik had een verrassend boeiend gesprek met een kind, Diamond, die elke maaltijd ofwel pizza, Kapsolon(soort Turks gerecht) of patat (frieten) eet.
Ontbijt, middagmaal of avondeten.
Hij was zo geboeid door mijn accent, bleef maar naast me lopen en me bestoken met vragen.
Het was echt aangenaam.

In mijn klas terug vertelde Afanaisa me terwijl ze door mijn haren wreef, welke prachtige haren ik wel had en werd er aandachtig geluisterd naar mijn Tijl Uilenspiegelverhaal.
Het staat op tape ;)

Tussendoor had ik ook nog eens mijn partner Maryam van op INHolland ontmoet en een interessant Brede Schoolgesprek gehad met de medewerker Marionne (volgt binnenkort)

In de avond gingen we nog even langs een vergadering, was ik verrassend vroeg thuis
En ging ik eten bij mijn studentmentor Darren.

Het was zo'n gezellig etentje!
We waren met 15 maar het was zo lekker (wel spicy;)) en iedereen praatte relaxed met elkaar en ze wonen in zulk mooi appartement.
Ik had een diep gesprek met Bruce en iedereen was zo lief.

Toen we naar huis gingen deden Abidin en ik zoals vele Rotterdammers, hij voerde me op de fiets.
Het goot water en het sneeuwde en de wind was ijzig maar ik deed telkens weer zijn kap op zijn hoofd als hij afviel en ik kon lekker genieten achterop (dat ik niet vooraan ging zitten, hadden jullie wel verwacht;))

Vicky is wat ziekjes nu en ze is niet meegegaan naar Darren. Ik hoop dat het morgen beter is.
Ik weet dat vertellen niet is zoals het echt meemaken, maar ik moest deze leuke avond echt eens kwijt.

Als ik later terug zal denken aan mijn Erasmus, zal ik deze avond ongetwijfeld herinneren.
Het is er ééntje zoals van één in een dozijn.:)
Zoals Once in a lifetime ,
but I hope there will be more...

Kusss!