Hammam: De kunst van het wel/niet flauwvallen.

Vandaag ging ik naar de Hammam. Daar keek ik heel erg naar uit, ik was er al de hele week over bezig. Het zou mijn eerste keer worden. Mijn moeder vroeg me: Waarom ga jij als Vlaams meisje naar een Arabische hammam in Rotterdam?

Wel. Geen idee. Omdat ik openminded ben?
Zogezegd, zogedaan.
Ik, stap af aan de Zaagmolenbrug in de stad en wandel richting het badhuis.
Vrouwen gehuld in djellaba en hoofdoek lopen langs me heen.
Ik, loop totaal onschuldig de zaak binnen.

Eerste keer meid?
Het was de eerste keer van een heleboel keren ze dit gingen vragen.
Ik krijg een Marokkaanse thee voorgeschoteld en lees een Arabisch tijdschrift (niet dat ik er iets van begrijp, maar kom de prentjes kan ik ook lezen)

Als mijn thee op is, kan ik binnengaan. Alles uit, tot op je onderste broekje.
Met je toiletgerief, loop je dan zo binnen.
Vrouwen die ik daarstraks helemaal gesluierd zag, staan nu halfnaakt onder de douche met elkaar te keuvelen.
Meepraten is er voor mij niet bij, alle gesprekken gaan uitsluitend in een heen- en weer Arabisch waarin ik enkel klanken kan onderscheiden.

De verzorgster zeept me in en ik moet richting sauna.
Daar is het niet uit te houden. Na tien minuten , (ik moest er eigenlijk 15 min inzitten) kom ik buiten.
Ik neem koud water aan de wasbassins. Maar het is te laat.
Ik voel het altijd maar zwarter worden.

Ik zeg tegen het meisje naast me dat ik me niet goed voel, ze neemt me aan de hand mee naar de kleedkamer en daar ga ik helemaal van de wereld.
Het kan niet lang geweest zijn maar als ik wakker kom , zie ik twee lieve vrouwen naast me met appelsien, energiedrank, water over me heen gooiend,...

De energiedrank is een zware dobber en ik moet uiteindelijk ook overgeven.
Ik voel me zo stom.

Ze blijven maar in Nederlands met veel haar op, tegen me praten en ik word terug rustig. Ik heb zonder adem gezeten, volgens de vrouwen waren ook mijn lippen blauw. Maar we blijven allemaal leven:)
Na me gewassen te hebben en een pauze genomen te hebben, word ik eindelijk gescrubt.

Ik waarschuw haar nog voor de schaafwonde op m'n knie maar ze gaat aan de slag!
Ik zie af!! Met alle kracht in haar lijf gaat ze aan het schuren, mijn gezicht is in grimas.
Maar nadien, doet het wel deugd. En ik die dacht dat ik ook kon scrubben, weet niet wat me nu juist overkomen is:)

Daarna terug douchen en dan volgt de henna tegen puistjes.
Bruin en vuil sta ik even later terug onder de douche.

Dan, uiteindelijk volgt de massage...
2 vrouwen gaan bij me aan de slag.
Die van het scrubben en een andere.
Ik schrik me een ongeluk als ze ook mijn bilspleet meenemen tijdens het masseren.
'Ze zit met haar hand tussen mijn poep' denk ik verschrikt.
Maar ze blijven in het Arabisch tegen elkaar doorratelen en beschouwen dit als de normaalste zaak van de wereld.

Moe en nog wat wankel, ga ik naar huis.
Er komt zeker een volgende keer. Maar dan zorg ik voor water en doe ik liever alles zelf.
De soft way ;)

Wordt mogelijk vervolgd...

Saar