Joepie de Jee!
Hiep hiep hoera!
Spring drie maal in de lucht! Doe een rondedans!
Schud hartstikke met je poep!


Vicky en ik hebben een appartementje gevonden!


Na lang zoeken (betaalsites via internet, urenlang telefoneren naar niet- bestaande telefoonnummers, alternatieven, halve dag wandelend zoeken in Rotterdam)
hebben we dan toch iets gevonden.

Mijn lieve mama had het adres te pakken kunnen krijgen van een jongerenadviescentrum in Rotterdam waar we dan wandelend (na 500 huisnummers lang) binnenstormden.
We kregen er adressen toegewezen en belden die enthousiast op. (mijn excuses aan de Nederlander die ik per ongeluk drie maal opbelde. Ja mijnheer, ik ben een domme Belg ;))

Bij een oude mijnheer hadden we direct iemand zeer vriendelijk aan de telefoon. Hij was een beetje dovig (humor had ie) en we moesten dan maar heel hard op z'n grammofoonbel drukken (naar mijn weten is dat nog altijd een platenspeler)

Toen we de 'trem' wilden nemen naar het adres, realiseerde ik me dat ik geen huisnummer had. Ik stak terug de straat over (een straat waar ik voor het eerst 3 coffeeshops zag) en ging het JIP binnen.

Daar had ik een entree van 'Nou, daar komt ze , daar komt ze, daar komt ze'
Met het enthousiasme in de vrouw haar stem, had ik me misschien Sinterklaas gewaand maar het was Vicky die opeens met haar ouders uit het niets kwam gesprongen.

Iedereen had het erg toevallig gevonden dat twee Belgen net na elkaar kwamen opdagen.
We pikten dan mama op aan de tramhalte en reden allemaal samen naar het adres die we opgekregen kregen.

Ik duwde ontzettend luid en lang op de bel. Wat bleek. Het was een jongeman die ons vriendelijk uitlegde dat hij helemaal niets te maken had met die verhuring en hij legde ons uit waar de dierentuin was (ons adres moest er zo dichtbij zijn)

Wij terug in de auto, naar de Boreelstraat die echt wel met één r was, en niet met twee zoals onze 74-jarige inwonende lieve hospita ons benadrukt had.

Daar aangekomen, opende een lieve man de deur. We moesten wel hoog. Maar het was er proper. Er werd maandag een nieuwe vloer gelegd enzovoort.
Hij is een gepensioneerd professor theologie van de Amsterdamse universiteit en heel lief, vriendelijk man.

We konden er met twee in, hij zou voor dit zorgen en voor dat.
Hij leek erg tevree ons bij zich te hebben.
We hebben een wasmachine op zolder en een droogrek erbij.
We hebben een bad en een proper toilet.

En we mogen zelfs een koelvak in zijn koelkast gebruiken.
Het zal wel een beetje krap zijn met twee.
Maar dat hebben we ervoor over.

We zitten in één vd mooiste en veiligste wijken van Rotterdam voor een zeer redelijke prijs, we hebben iets propers, we hebben elkaar, en we zitten tov de dierentuin.
De dierentuin die je zelfs door je raam kan zien en die (als de wind goed zit) het geluid van olifanten voortplant tot in je kamer.

Vicky en ik hebben er zin in.
Jullie ook?

Eerst wat studeren. We duimen allemaal!

Liefs
Jullie saar