D-day ;) THE 10 KM

Ik heb het goed gedaan. 10 km in 59 minuten, dat had ik niet verwacht. Ik ben terecht trots!

Sarah had gewoon niet gezien dat er zich een achterkant bevond aan het examenblad ...

Ik heb dus 8 vragen niet opgelost en ik haal toch maar net de helft niet.
Dus zo slecht was mijn (gemaakt) examen dan toch helemaal niet. :)

Kussssssssssss

Afscheid... (2)

Gisteren kregen we onze resultaten voor onze minor hier (lessen, taken, examen) en we zijn beide geslaagd!
Wel heb ik mijn examen niet te denderend gemaakt omdat sarah niet doorhad dat er 18 vragen waren in plaats van 10 ...

Ik moest ook nog terug naar mijn stageschool omdat een kleuter nog speciaal een cadeautje voor me meehad. Ook kreeg ik een mooi kunstboek en kaartje van Marion, mijn bredeschoolmedewerker!
Fantastisch gaaf mens.

Ik wist niet wat me overkwam op school. De kinderen hingen rond me heen en waren zo enthousiast mij te zien.
Met pijn in het hart moest ik opnieuw afscheid van hen nemen.
Ik heb zoveel van hen teruggekregen. Je zou er van smelten.

Gisterennamiddag hebben we met onze klas op een terras gezeten samen met onze leerkracht.
We hebben allebei een mooie afscheidskaart gekregen waar iedereen heel erg lieve dingen had op geschreven.
And Fatih, visit me in Turkey! That's for sure! I love Turkey!:)

Gisterenavond wat het dan ons afscheidsmoment en ik heb zelfs nog erg toffe mensen leren kennen mijn laatste avond!!
Bepaalde mensen ga ik toch wel missen!

Vandaag is het super de super de super hot weer, dus gaan we met z'n allen naar Scheveningen.
Terrasjes zijn daar gewoon op strand.
Niets heerlijker dan dat.

Dikke zoenen en zondag ben ik terug thuis...

Afscheid...

Vandaag was het mijn laatste stagedag. Elke week moest ik op maandag naar deze klas toe. In totaal denk ik, dat ik meer dan 12 eigen lesjes gegeven heb en meerdere dagdelen heb ik ook gewoon overgenomen. Ik heb spullen voor de thema's verzameld en een versje aangeleerd... Ik heb vergaderingen meegevolgd en op een studiedag voor leerkrachten geparticipeerd...

Ik denk wel dat ik mijn best gedaan heb. Vandaag moest ik de kinderen van mijn klas achterlaten.

Het was een leuke, drukke bende.

Hier zijn enkele sfeerbeelden...

Ik werd op een geweldige manier in de bloemen gezet. Ik kreeg een bestekmap met daarin een tekening+ foto+woordje van elk kind. Dingen als: 'Ik ga je al snel missen lieve juf Sarah, kusje kusje kusje' doen me echt smelten.

Of : 'Juf Sarah, Kom je nog terug?'

Van mijn juf en het team kreeg ik heerlijke douchescrub en handdoek en washand om naar de hammam te kunnen trekken. Ook mijn juf, schreef me een ontzettend lieve kaart, die heel lang op mijn kast zal staan.

Ik speelde nog leuke spelletjes met de kinderen en ging ze trakteren, het was echt een heel fijne dag.

In de avond mocht ik nog snel getuige zijn van het beschuit eten met blauwe muisjes. Iemand was tante geworden van een jongentje , Maurits. Mooie naam!

Ook mijn eindverslag is heel positief en mijn directrice sprak lovende woorden.

Het is toch wel een dag om niet snel te vergeten.

Ik ga vanavond slapen met de glimlach op mijn gezicht:)

Liefs

Sarah

(Een Poolse jongen, die nog niet erg lang in Nederland is, zei toen de bel ging: 'Ik ga je missen, juf Sarah') Zou je nu ook niet gaan glunderen?

Ziehier mijn 40!! ste blogbericht!
De laatste dagen...
Volgende week zondag is het voor mij al afgelopen.
Ondanks het vele werk, moeten we alles er nu nog uithalen.
En ik wil toch wel een beetje het erasmusgevoel hebben ;) ;)

Gisterenavond zijn we gaan eten bij Turkse vrienden. Ze hadden zoveeeeeeeel eten gemaakt en het was zooooooooo lekker. Je had alle Turkse studenten: Ozge, Yamur, Ayse, en Ozge haar vriendje. Je had ook Hafida, oorspronkelijk afkomstig uit Tunesië en Farida, oorspronkelijk afkomstig uit Algerije.
Aangezien wij, superrasechte Belgen, mee mochten tafelen was ik toch wel een beetje trots:)

Vandaag heb ik superlang lui geslapen en ben ik pas rond de middag opgestaan.
Hierna ben ik naar de hammam getrokken met Farida (en nee, ik ben niet flauwgevallen.:) Dat verdient een pluim)
Nu pas, een uurtje geleden thuisgekomen en nu ligt het werk me weer op te wachten.
Off we go...

Ik zal nog supersupersupergenieten van deze laatste dagen!

Güle Güle (lachend, lachend, groet ik u in het Turks)
saar

Mijn weekje (eindelijk wat meer nieuws!)

Heyhey !

De laatste tijd ontbreekt het me aan fut om op mijn blog te schrijven.
Ik vind alles ook zo logisch, zo niet om over naar huis te schrijven.
Dat komt omdat ik het al zo gewoon ben.
Maar voor jullie is het natuurlijk niet gewoon , dus hier een verslagje:

-Vorige week woensdag, trokken we de armste wijk van Rotterdam in. Je ziet er haast geen wit op straat. Maar het bruin is een mix van bruin. Je voelt je zoals in Noord-Afrika en ik moet zeggen, ik voelde me wel redelijk ongemakkelijk plots als vrouw zonder hoofddoek tussen vrouwen met hoofddoek. Laat ons zeggen, dat het opviel. Best dat Vicky roodharig is, dat trok de aandacht van mij weg;)
We gingen er naar een kindertheatervoorstelling kijken waar kinderen niets voor moesten betalen. Het had erg veel weg van het niveau van ‘Kikker in de wolken’
Schandalig dat kinderen daar dan in België voor moeten betalen en het hierdoor niet voor alle kinderen toegankelijk is.
Na afloop hadden we een lezing over de markt op het plein en gingen we ook de markt bezoeken.
Waaaw. Als multicultureelingewijd persoontje stond ik weer te glunderen bij de hoofddoeken die je er kon kopen. Nee, nee Sarah, normaal doen!

-Op donderdag ging ik dus keihard werken aan al mijn taken en ging ik ’s avonds het ommetje van 8 km lopen. De jongens hielden m’n tempo van 10 à 11 km per uur constant. Hellep! Wonder boven wonder had ik geen stramme spieren.

-Op vrijdag ging het bezige bijtje in me weer op weg richting Prinses Julianaschool om met de kinderen naar het museum te trekken (kader brede school-terug in de tijd) Ze leerden er hun eigen tijdsbalk maken!
Wat was dat moeilijk!

-Vrijdagavond tot zondag kwam de liefste schat ter wereld me eventjes entertainen… Mooi weer en ontspannend!

-Gisteren zat ik opnieuw in de klas. Het thema ‘AU’ gaat maar door, het was mijn voorlaatste keer. Na schooltijd had ik rapportbesprekingen samen met de juf en kon ik zo ‘moeilijkere’ oudercontacten es meemaken. Een greepje extra ervaring naar volgend jaar toe! Dat had me juf goed gezien!
’s Avonds aten we met z’n allen gezellig Roti. Surinaams is zoals een dikke pannekoek waar je met je vingers currykip en groenten moet tussenleggen!
Jammie. We konden ook sambal admitten, maar hier paste ik wijselijk voor ;)


-Vandaag zoemde de bezige bij weer even op. Na de hele dag verder gewerkt te hebben aan alle schooltaken, en nee, het is niet een licht pakje werk, stoof ik weer naar de Prinses Julianaschool voor mijn brede schoolgebeuren.
Ook wist ik tussendoor mijn eerste grote afspraak te strikken voor mijn onderzoeksvraag. Ik kan vrijdag op gesprek met de directeur himself van een grote dagarrangementenschool.
Mijn lieve directrice kon me daar binnenloodsen en geloof me, je raakt er niet makkelijk binnen!!!


Zo, ik hoop dat jullie wat meer te weten kwamen over mijn (buiten)gewone leventje! Ik muis er weer vanonder!

Hou jullie haaks,

Saar
Die van Ketnet
Of Die van K3
(Zoals de kinderen me hier noemen)

Sarah verlangend naar haar 'MARATHON'!

Op 5 april ( over welgeteld twee weken en drie dagen) loop ik deze afstand. (10KM) Voor mij al heel wat!
We lopen een parcours van de marathon en tijdens de marathon, dus ook wij hebben tal van supporters aan de kant staan. Als ik filmpjes bekijk op internet waar het publiek constant staat in de handen te klappen en aan te moedigen, gaat het haar op mijn armen rechtstaan.

Je zou Sarah niet heten als je niet genoeg hebt aan een uitdaging als een Erasmus, ik leg mezelf de sportieve taak op, deze race helemaal uit te lopen.
En een sportief weetje, vandaag liep ik een schamele 8 km heel vlotjes.
Ik hoef het niet onder stoelen of banken te steken dat ik hier heel trots op ben.

Op 5 april wordt mijn finish ook heel symbolisch, ik zal (hoop ik toch) finishen en zal terwijl ook de Erasmusdeur achter me dichttrekken.
Dan zitten deze 3 maanden erop en 'loop' ik zo mijn normale leven terug in.
Eens kijken hoe me dat bevalt...

Het is verlangend uitkijken naar die race!
(Verslag volgt)

I'm gonna run, run, run, run to you...

K3 Rocks

Superleuke, drukke weken...

Wat ik jullie nog vergat te vertellen...

Eén van deze dagen, ergens vorige week , kwam ik in contact met de zuiverste vorm van racisme die er bestaat.

Ik was er op bezoek in een kleuterklas waar veel 'zwarte' kinderen aanwezig waren.
Ze waren drie of vier jaar.
De kinderen waren buiten aan het spelen en alles leek goed te lopen.
Ik liep wat tussen de kinderen, hield toezicht, maakte dat er niets gebeurde,...
Toen ik plots iets heel opmerkelijks zag...

Nu heb ik al veel dingen gehoord van racisme van blanken naar zwarten toe maar ik had het nog nooit andersom waargenomen...
Drie 'zwarte' kinderen stonden rond één 'wit' kind die duidelijk doodsbang was.
Ik sloeg het nog even gade , voor ik erop af ging.
Het zinnetje dat ik uit een kindermond hoorde, toen ik heel dichtbij kwam, en hij mij nog niet in de gaten had, zal ik nooit vergeten...
'Jij mag niet meedoen met ons, je bent een witte. Je hoort niet bij ons'

Ik, nog altijd hoopvol denkend, hopende dat het een of ander fantasiespel was, kwam nog dichter.
Ik werd opgemerkt. Ik vroeg wat er aan de hand was. Het 'witte kind' huilde.
De 'zwarte' jongen herhaalde opnieuw. Ik wil niet dat zij meespeelt.
Zij hoort niet bij ons. Ze is wit en haar haren zijn geel.
Ik keek naar hem. Ik keek naar het huilende kind.

Alle kleur trok weg uit mijn gezicht.
Ik dacht aan alle speechen die ik ooit al had gehoord, ik dacht aan het feit dat als ik klein was, ik toch niet luisterde naar een preek en ik dacht aan het kind.
Ik keek naar hen en zweeg.

Toen zei ik: 'En dan?'
'Wat maakt het uit?'
De jongen maakte opnieuw aanstalten van wal te steken.
Ik was hem voor.
Ik werd boos maar kon mijn kalmte bewaren.
Ik legde hem uit dat veel mensen daar niet om gaven, of je nu wit of bruin of rood of geel was (dat zei ik hem echt)
Het leek veel op een K3-liedje, maar het was het eerste wat me nuttig leek.
Ik vertelde dat ik zelf veel vrienden had en dat ik eigenlijk wit was, maar ik goeie vrienden had die bruin waren of geel of zelfs rood.

De jongen reageerde geirriteerd. En ik duwde met mijn hand zijn kin op zodat hij naar me keek.
Hij sloeg zijn ogen neer.
Ik vertelde hem dat ik erg verdrietig werd van die uitspraak en dat ik het nooit, nooit meer wilde horen.

Het meisje mocht daarna meespelen al zou ik het zelf als kind niet meer gewild hebben.
Maar ik vraag me af, of ik er wel werkelijk goed aan gedaan heb.
Het probleem ligt niet bij leerkrachten, maar bij ouders die hun kind een beeld meegeven.

Laat ons hopen dat de meerderheid nog altijd verdraagzaam zal overwinnen...

Wist je dat...

... ik België beter weet te apprecieren?

Nooit gedacht dat ik zou hunkeren naar speculaaskoeken (zo graag, lust ik dat normaal weer ook niet)
Gemerkt dat ik toch eindelijk wel verslaafd ben aan Belgische tijdschriften.
Dat ik mama haar eten boven alles te lekker vind!
Dat ik Vlaamse kinderen minder druk vind dan Nederlandse kinderen en over het algemeen beleefder?

Ik had nooit gedacht dat ik de rustige straatjes in het Gentse zo zou missen, de haven en het strand van Oostende, De Brugse winkels, Mijn Cercle Brugge,...
Nooit gedacht dat een bijna 22-jarige haar mama en papa zo zou missen.

Ik verlang zelfs naar het vrt-journaal, naar de wekker van mijn broer die s' morgens afloopt en waardoor ik dan niet meer kan slapen.
Ik droom over onze terrastafel thuis en dat ik eraan zit te eten.

Ik benieuwd ben of wel al kikkervisjes hebben in de vijver, ik mijn konijntje straks bijna niet meer herken,???

Wisten jullie dat ik hier veel ervaring opdeed en sta te popelen om juf te worden?
Maar ook twijfelde over eventueel nog verder studeren.

Wist je dat ik besefte dat ik een heel goed mannetjesmensje vastheb en het nu zo koester dat ik er opnieuw helemaal week van word.

Wist je dat ik echte vrienden begin eruit te halen en ze met aandacht en weemoed een standbeeld in mijn hoofd schenk.

Wist je dat mijn diploma-uitreiking al staat ingeschreven in mijn agenda en dat mijn papa er heel lief over doet?

Wist je dat , wist je dat...

Onze Sarah is gelukkig.
Dankjewel aan mama en papa, aan Els, aan het vriendje, aan John, aan Sandy ,...
Om me deze kans aan te bieden!!!

Hammam: De kunst van het wel/niet flauwvallen.

Vandaag ging ik naar de Hammam. Daar keek ik heel erg naar uit, ik was er al de hele week over bezig. Het zou mijn eerste keer worden. Mijn moeder vroeg me: Waarom ga jij als Vlaams meisje naar een Arabische hammam in Rotterdam?

Wel. Geen idee. Omdat ik openminded ben?
Zogezegd, zogedaan.
Ik, stap af aan de Zaagmolenbrug in de stad en wandel richting het badhuis.
Vrouwen gehuld in djellaba en hoofdoek lopen langs me heen.
Ik, loop totaal onschuldig de zaak binnen.

Eerste keer meid?
Het was de eerste keer van een heleboel keren ze dit gingen vragen.
Ik krijg een Marokkaanse thee voorgeschoteld en lees een Arabisch tijdschrift (niet dat ik er iets van begrijp, maar kom de prentjes kan ik ook lezen)

Als mijn thee op is, kan ik binnengaan. Alles uit, tot op je onderste broekje.
Met je toiletgerief, loop je dan zo binnen.
Vrouwen die ik daarstraks helemaal gesluierd zag, staan nu halfnaakt onder de douche met elkaar te keuvelen.
Meepraten is er voor mij niet bij, alle gesprekken gaan uitsluitend in een heen- en weer Arabisch waarin ik enkel klanken kan onderscheiden.

De verzorgster zeept me in en ik moet richting sauna.
Daar is het niet uit te houden. Na tien minuten , (ik moest er eigenlijk 15 min inzitten) kom ik buiten.
Ik neem koud water aan de wasbassins. Maar het is te laat.
Ik voel het altijd maar zwarter worden.

Ik zeg tegen het meisje naast me dat ik me niet goed voel, ze neemt me aan de hand mee naar de kleedkamer en daar ga ik helemaal van de wereld.
Het kan niet lang geweest zijn maar als ik wakker kom , zie ik twee lieve vrouwen naast me met appelsien, energiedrank, water over me heen gooiend,...

De energiedrank is een zware dobber en ik moet uiteindelijk ook overgeven.
Ik voel me zo stom.

Ze blijven maar in Nederlands met veel haar op, tegen me praten en ik word terug rustig. Ik heb zonder adem gezeten, volgens de vrouwen waren ook mijn lippen blauw. Maar we blijven allemaal leven:)
Na me gewassen te hebben en een pauze genomen te hebben, word ik eindelijk gescrubt.

Ik waarschuw haar nog voor de schaafwonde op m'n knie maar ze gaat aan de slag!
Ik zie af!! Met alle kracht in haar lijf gaat ze aan het schuren, mijn gezicht is in grimas.
Maar nadien, doet het wel deugd. En ik die dacht dat ik ook kon scrubben, weet niet wat me nu juist overkomen is:)

Daarna terug douchen en dan volgt de henna tegen puistjes.
Bruin en vuil sta ik even later terug onder de douche.

Dan, uiteindelijk volgt de massage...
2 vrouwen gaan bij me aan de slag.
Die van het scrubben en een andere.
Ik schrik me een ongeluk als ze ook mijn bilspleet meenemen tijdens het masseren.
'Ze zit met haar hand tussen mijn poep' denk ik verschrikt.
Maar ze blijven in het Arabisch tegen elkaar doorratelen en beschouwen dit als de normaalste zaak van de wereld.

Moe en nog wat wankel, ga ik naar huis.
Er komt zeker een volgende keer. Maar dan zorg ik voor water en doe ik liever alles zelf.
De soft way ;)

Wordt mogelijk vervolgd...

Saar

Hand in hand met alle kleuren van de regenboog!

Ik heb zoveel filmpjes gemaakt bij de allochtone kinderen, maar ze zijn te zwaar voor blogger.

Daarom wil ik jullie dit momentje toch zeker meegeven.

Let our children smile!

Zie hier mijn 30e blogbericht!
Vrijdag neem ik hier actief deel aan het multiculturele leven.
Vrijdag ga ik net als Marokkaanse (en ook andere vrouwen) naar de Hammam.
Het is een oude traditie in het Arabische rijk dat vrouwen als ze zich wilden wassen naar de hammam gingen.
Het is een plaats vol vrouwen en waar mannen niet zijn toegestaan.
Men kan er baden en rusten.
Ik ga er vrijdag voor het basisarrangement.
Marokkaanse vrouwen zullen me heftig onder handen nemen.
Ik word er door hen ontvangen, ingezeept (mmmh!), gescrubt, met henna behandeld, ik krijg een lichaamsmassage van 20 minuten en na afloop een beker echte Marokkaanse muntthee.
Dit voor een zeer schappelijke prijs!
Ik verlang...

X saar

Feest!

Vandaag was de juf jarig en was het één groot feest. De hele dag konden de kinderen spelletjes spelen (stoelendans, snoepje happen,...) -->ook ik moest eraan geloven!Er werd gedanst en gezongen! Het was super en de kinderen waren heerlijk enthousiast!

Lente!

Vandaag was het een mooie prille maartdag! De lente leek in het land!
De krokusjes kwamen uit, dingen leken open te bloeien,...
Het zonnetje scheen, de mensen waren vrolijk,...
Ik had zin in een ijsje.
Kortom, het was zaaaaaaaaaalig!

Omdat we in een grote open havenstad zitten, schijnt de zon hier slechts nauwelijks.
Rotterdam kent, volgens onze medestudenten, zelfs in de zomer nauwelijks zon.
De wind is guur en de regen kliedert maar overal rond.
De lucht is, als constante, lichtgrijs of donkergrijs, daar kan je nog tussen kiezen.
Het aantal depressievelingen is hier dan ook erg hoog.
Tot mijn jammerheid, merkte ik dat mede-internationale studenten zich echt slecht begonnen te voelen.
Stel je voor, je komt uit Turkije en dan kom je hier waar het al anderhalve maand elke dag, water giet , de wind je botten verkleumt, er soms zelfs sneeuw en totaal geen zon is.
Ook ik had er erge last van.

Als je ergens heen wil en het zo hard regent , is je enthousiastheid om ergens heen te gaan ook al snel bekoeld, als je kleddernat en verkleumd op de desbetreffende plaats aankomt, dat kan ik je verzekeren.
De wind is gewoon het ergste. Ik ben dan zelfs geboren en getogen in Oostende.
Ik kan er nog niet tegen op!!
Het is hier gewoon één open windgat:D

Iedereen blijft hier vijf maand en ze zeiden tegen ons, maak je geen zorgen, eind april en mei en juni, zal het wel milder worden....
DUS vandaag... We zitten hier gewoon nog een goeie maand en we zullen er echt es van genieten.
Hopelijk wordt het weer beter.

Maar we zullen ook genieten als onze tenen afgevroren zijn en onze zakdoeken vol snot.
We zullen ook genieten als we doorweekt zijn en er een vis zou kunnen leven in je schoenen.
En laten we ons schoolwerk voor Tielt, Rotterdam en onze stage niet vergeten.

Van dit alles zullen we genieten en nog héél veel meer. Binnen een maand is het voorbij.
En ik wil mijn kinderen er enthousiast over vertellen!
Omdat het zo is.
Omdat Erasmus een aanrader is.
En omdat die mama van die kindjes gewoon enthousiast is ;)
(nog steeds)


Pas goed op jullie zelf!
Liefs
jullie 'dame'

Indien men van liefde, taal spreken kon

zou alle hoop vervagen

Want als houden van,

niet liefden kan,

nou, wat is er dan?

Liefde gaat hem niet over zinnen

en niet over verhalen

Het zit hem in manieren van

juist

samen

een koers varen.

Dat moet erover worden gezegd

en niet veel meer dan dat

Waarom dan?

Wel, dat hebben we juist gehad.

There can be miracles zoals de titel doet uitschijnen.

De zon giet haar onvergoten druppelstralen over ons uit, en ik trainende voor mijn oh zo belangrijke Rijnmondloop kan niet anders dan puur genieten.
Trainend lopende in het park, verschrik ik me nog steeds aan de vele honden die, zo lijkt het men, baasjesloos in het park vertoeven.

Ik heb het nooit helemaal begrepen op honden maar de zon die willekeurig straalt over mijn huid en haren, daar gaat je hart van gloeien.

Verlangend uitkijkend naar de zomer en naar het einde van de winter.
Eerst en vooral al erg verlangend naar de lente, maar vooral de broeierige lente waarin niets moet en alles kan.

Daarna naar de zomer waar we thuis genietend van het mooie weer sla opdienen op het terras.
Papa's sla of zoals ik het altijd wil noemen omdat hij de eerste was die het heerlijke gerecht klaarmaakte.
Eieren, ijsbergsla, spekjes, stukjes appel, stukjes kaas en een heerlijke slasaus.
Ik zit er nog altijd mijn vingers en duimen bij af te likken.

Brengt me weer naar hier , het Nederlandse Rotterdam, waar de doorkomende zon, al is het maar voor even, mijn stemming rooskleurig maakt.
Het lopen doet me goed.
En als de zon dan telkens uitsteekt, zal ik blijven lopen.
Blijven lopen.

Wezen jullie maar geduldig tot 5 april, dan probeer ik een koekje van eigen deeg te geven.
Dan zal ik tien km proberen uit te lopen (als iemand me wil helpen met inschrijven)

Nu moet ik me haastig es douchen, als Vicky de badkamer kan afstaan... Hoe heet het weer?
Dan zal ik zegevieren of zoiets ;)

Tot gauw!
Saar

Wees getuige van m'n dameschap ;)

In onze voorjaarsvakantie hier, bezochten we het Delftse blauw, zagen we hoe Delft's blauw tot stand kwam.

We leerden ook oorringen maken met parels van overal ter wereld!

Ik maakte houten visjes.

Daarna gingen we nog even langs Schiedam.

Slechts op 5 min van Rotterdam verwijderd en toch zo'n pracht.

We showden en speelden er met de molens en het weidse uitzicht.

De zon was zelfs van de partij.

Het was heerlijk snoezen.

Nu thuis en doodmoe, nagenietend van een heerlijk fruitslaatje...
Ik wou het toch nog even delen met jullie ;)

Dikke zoen

Saar

Zaterdag trippelden we naar Amsterdam.

Met de hele meute op de trein, en dan maar verspreiden.

WIJ-->aten op de Damraak, bezochten er het Seksmuseum dat op niet veel trok

Gingen op zoek naar het Anne Frankhuis en bezochten het, gingen er iets drinken in het gecommercialiseerde huis-van-anne-frank-die-nu-ook-een-cafetaria-heeft

We gingen er naar madame Tussauds en zagen er de sterren.(Ik heb er in Barack Obama zijn billen geknepen)

We gingen dineren in het Hard Rockcafé (veeeel te duur) en passeerden nog even een coffeeshop om te kijken wat daar nu aan was (mensen, je hebt er zelfs een driegangenmenu, laten we maar niet voorstellen wat daar allemaal mag insteken)

Moe, maar wel voldaan namen we de trein terug.

Enkele sfeerbeelden...

Hallo iedereen!

Terug van weggeweest, ben ik er weer, de gezonde Sarah!:)

Alles is gestopt bij dinsdag.

Toen had ik een hele dag stage waarbij ik een activiteit gaf. Alles stond in het teken van Peter en de wolf.

De kleuters luisterden aandachtig naar het verhaal (ik viel haast van mijn stoel van zoveel aandacht), bewogen mee als hun personage op de muziek( sommige waren de vogel, anderen Peter, nog anderen de wolf) en tekenden hun expressie uit met de muziek als hulpmiddel.

Ik kan echt zeggen dat het een geslaagde activiteit was!!

Jammer genoeg heb ik geen foto's van de activiteit zelf, aangezien ik wel mijn handen vol had.

Maar ik heb die dag toch enkele leukje kiekjes kunnen nemen.

Woensdag ging ik toen weer een kijkje nemen bij het Brede Schoolgebeuren.

Het was het einde van een lessenreeks timmeren en de kinderen hadden houten kistjes in elkaar getimmerd die ze nu nog net moesten verven.

Diezelfde woensdagnamiddag was er echter ook een verjaardagsfeestje waar kinderen voor verleid werden.

Er was minder opkomst hierdoor, maar de juf beloofde hen dat ze de volgende dag in de middagpauze mochten verderwerken.

Donderdag en vrijdag lag ik time-out in mijn bed.

Daarom ook niet naar het Kinder Servicehotel kunnen gaan, maar ik maak een nieuwe afspraak.

Rest me nu alleen nog een klein verhaaltje voor jullie over ons uitstapje de zaterdag....

;) Saar

Hééé daar!

Ik heb een heleboel nieuws voor jullie.

Maar oh jee! Ik voel me wat ziekjes.
Ik heb terug stage gelopen, brede schooloverleg gehad, contact met de internationale studenten,...

Maar het lukt me met mijn gezondheid nu echt niet het daarover te hebben.
Ik drink wel even liters thee en soep en vitamientjes. En dan wordt het vast weer beter!
Ik hoop jullie snel op de hoogte te brengen van mijn belevenissen!

Liefs!

Nieuws!

Hey iedereen!

Eerst en vooral, Ellen, dankjewel om te reageren op mijn blog! Ik weet niet waar je nu zelf precies bent. Ik hoop dat alles daar ook een mooie ervaring voor je is!

Vandaag waren we normaal vrij. De leerkrachten hadden immers een pedagogische studiedag en wij konden lekker uitslapen.

Toch, bezige bijtjes als we zijn, hebben we onze stoute schoenen aangetrokken en gevraagd aan de leerkrachten en directie om ons op sleeptouw te nemen.

Gevolg : van kwart voor zeven vanmorgen tot half vijf deze avond zijn we in de weer geweest om zoveel mogelijk leerrijke ervaringen op te doen.

Iedereen was verdeeld over verschillende scholen in Rotterdam en het was soms echt lang metrorijden om ergens te raken (en dan nog! met mijn plattegrond vergeten thuis, de weg te vinden)

In de scholen konden we ons inschrijven voor de workshops die gegeven werden.

Ook dit weer, werd onze ervaring zo breed mogelijk gespreid, Vicky en ik gingen naar andere scholen, en dus ook naar andere workshops.

Ik deed een workshop rond kinderen met ADHD en autisme en hoe met ze werken in de klas (aangezien we dit cursusdeel juist gezien hadden , was dit niet zo nieuw voor me, de theorie althans)

Daarna had ik een workshop over een school met een Kinderservicehotel (De Cornelis Haakschool) Ik wilde graag meer weten over het Kinderservicehotel . Maar er kwam jammergenoeg niet veel uit :) (Heb trouwens een afspraak donderdag met het het Kinderservicehotel zelf om te gaan kijken! Joepie)

Deze namiddag was het echter wel erg interessant. Mijn workshop ging over Prismaklassen. Als allochtone kinderen binnen komen in Nederland gaan ze eerst naar een Prismaklas om Nederlands te leren, pas daarna trekken ze naar hun basisschool.

Zalig wat ze daar met de kinderen doen!!

Er hangt een grote wereldkaart met alle foto's van de kinderen eromheen. Elke foto wijst met een strakgespannen wollen draadje naar de afkomst op de wereldkaart. Ze komen van overal!

Leeftijden zitten kriskras door elkaar en als inleiding hadden we een lesje in het Turks over de dokter met praatplaten om aan te tonen hoe moeilijk het is , als je in het begin niets begrijpt.

Na een eindje, wisten we al een klein beetje.;)

Opnieuw, trok ik m'n stoute schoenen aan.

Op 5 maart kan ik er nu een hele dag eens meedraaien. Als ik erna er nog iets doe, valt af te wachten.

Maar ik ben alvast superenthousiast;)

Er moet me ook iets van het hart. Iedere keer als ik ga boodschappen doen, zit dezelfde bedelaar, sjofel gekleed, te bedelen voor de deur.

Iedere keer als ik met hem wordt geconfronteerd , breekt mijn hart.

De gure wind en de ijzige kou, 's nachts, ik mag er niet aan denken.

Vandaag kon ik het niet langer aanzien.

Ik heb hem iets gegeven en ik denk dat we beiden er heel erg blij om waren.

Ik was 'harstikke bedankt' maar als vanavond de nacht valt, zal ik toch wel eens aan hem denken.

Dit weekend was ook wel mooi voor me.

Heb zalig Valentijn kunnen vieren (wat ik normaal niet doe) met iemand waar ik van hou, en dat doet deugd:)

Eens vertrouwde geuren rond je heen, vertrouwde stem,...

Sarah kan er weer tegenaan !

(al moet ze nu toch wel een beetje toegeven -stiekem in haar hartje- dat ze de mama en papa wel een beetje heel veel begint te missen)

Morgen stage. Woensdagmiddag Bredeschoolactiviteiten.Donderdag Stage.

Je ziet het, ik moet gewoon door!:)

en de vele taken, die maken zich ook niet zelf!

Dikke zoenen vanuit het steeds mooierwerende Rotterdam!

Saar!

International days (with Els)

Héla!

Dat ik niet uit Marokko kwam, zo hadden de kindjes in mijn klas elkaar al verbeterd...
Maar dat ik uit België kom en ook Nederlands versta en spreek, dat vergeten de Nederlanders soms wel es;)
Maar sst:) Keep it quiet!

Gisteren hadden we internationale dagen en was onze coördinator Els Callens op bezoek. Ze kwam hier als gastdocente en samen met haar hebben we op een internationale beurs gestaan om onze school te promoten.
Ze heeft ook een presentatie van ons in het vak SCOM kunnen meevolgen.
Els, ik heb het korte stukje gelezen van mijn blog gelezen dat je op de kathowebsite plaatste!
Leuk om te weten, dat jullie het ook leuk om te lezen vinden!

We hebben al een hoop gedaan deze week en we zijn nog maar woensdag!
Ik vermijd om het over al ons huishoudelijk werk te hebben (wegens niet nieuw of interessant;))

We werken tot 's nachts aan taken en onderzoeken voor België en Nederland.
Beide Beneluxlanden leggen de lat zeer hoog, maar als ik hoor dat onze medestudenten echt genieten van onze powerpoints(zelfs als ze over politiek in Nederland gaan) kan ik alleen maar glunderen!
Vandaag 5!! grote taken gekregen binnen één vak:) en gecombineerd met België, heb ik dan maar wijselijk een to do list opgesteld;)

We hadden een hele dag les vandaag en het was goed om het onderwijssysteem in Nederland eens goed te worden uitgelegd!:)
Morgen hebben we 'geschiedenis van Nederland' en moet ik nog een hoop werk zelf doen.

Een competentie binnen 'INHolland' is zelfstudie en dat mag je wel op de korrel nemen.
De eindeloze engelse teksten en de 'summary's' maken. Ja, als leerkracht heb je duidelijk meer intellect nodig in Nederland dan in België.
Het is hier dan ook een 4-jarige opleiding.
Nu hebben wel alweer een 150blz engelse tekst die we moeten samenvatten en waar we binnenkort examen van hebben (ja bovenop, mijn andere taken, ik weet goed wat te doen!)

Vrije tijd om eens niets voor school te doen, moeten we echt inplannen.
Zo ga ik volgende week vrijdag eens een dagje naar Amsterdam.
Als leerkracht moet je ook werken aan je competentie als cultuurparticipant, right?

Okay, that's it for now I guess.

See you all soon !
Xx

Hoi!

Ik ben er opnieuw.
Het is nu bijna half twaalf 's avonds en ik zit een blogbericht te typen omdat ik jullie gewoon wil vertellen welke fantastische dag ik had!

Het begon allemaal vanmorgen vroeg, slechts 15 minuten naar mijn stageschool gefietst.
Kon ik daar meelopen om naar het zwembad te trekken met de oudere groepen.
Wat zijn sommigen brutaal! Dat kan je jou gewoon niet voorstellen:)
Veel dingen die je in Vlaanderen als erg onbeleefd zou beschouwen , vinden ze hier goed.
Moest ik toch eventjes op mijn tanden bijten:)

Ik had een verrassend boeiend gesprek met een kind, Diamond, die elke maaltijd ofwel pizza, Kapsolon(soort Turks gerecht) of patat (frieten) eet.
Ontbijt, middagmaal of avondeten.
Hij was zo geboeid door mijn accent, bleef maar naast me lopen en me bestoken met vragen.
Het was echt aangenaam.

In mijn klas terug vertelde Afanaisa me terwijl ze door mijn haren wreef, welke prachtige haren ik wel had en werd er aandachtig geluisterd naar mijn Tijl Uilenspiegelverhaal.
Het staat op tape ;)

Tussendoor had ik ook nog eens mijn partner Maryam van op INHolland ontmoet en een interessant Brede Schoolgesprek gehad met de medewerker Marionne (volgt binnenkort)

In de avond gingen we nog even langs een vergadering, was ik verrassend vroeg thuis
En ging ik eten bij mijn studentmentor Darren.

Het was zo'n gezellig etentje!
We waren met 15 maar het was zo lekker (wel spicy;)) en iedereen praatte relaxed met elkaar en ze wonen in zulk mooi appartement.
Ik had een diep gesprek met Bruce en iedereen was zo lief.

Toen we naar huis gingen deden Abidin en ik zoals vele Rotterdammers, hij voerde me op de fiets.
Het goot water en het sneeuwde en de wind was ijzig maar ik deed telkens weer zijn kap op zijn hoofd als hij afviel en ik kon lekker genieten achterop (dat ik niet vooraan ging zitten, hadden jullie wel verwacht;))

Vicky is wat ziekjes nu en ze is niet meegegaan naar Darren. Ik hoop dat het morgen beter is.
Ik weet dat vertellen niet is zoals het echt meemaken, maar ik moest deze leuke avond echt eens kwijt.

Als ik later terug zal denken aan mijn Erasmus, zal ik deze avond ongetwijfeld herinneren.
Het is er ééntje zoals van één in een dozijn.:)
Zoals Once in a lifetime ,
but I hope there will be more...

Kusss!

Heeeeeeeeej lieve mensen!

Spijt me dat ik er de laatste tijd niet veel opzet, het is echt gigantisch druk.
Net terug van stage, brede schooloverleg gehad over de middag, vergadering gehad vanavond, straks etentje met onze student mentor(eigenlijk moeten we nu al door)

Morgen om 10 uur zien we Els Callens op school en doen we even samen een informatiestand over de katho, in de namiddag moeten we zelf presenteren...
's Avonds wordt het sprinten en opblijven om alle schoolwerk af te krijgen en moet er nog gestreken worden.
Morgenavond moet ik ook nog om boodschappen.

Woensdag hebben we van ' s ochtends tot in de avond les.' s Avonds opnieuw een werksprintje.
Donderdag moet ik nog een activiteit zoeken en maken voor volgende week, moet ik nog schoonmaken, prentenboeken zoeken ivm mijn taak voor Godsdienst, mijn bascoverslag schrijven, opruimen,...
En 's avonds heb ik de ultieme beloning , komt mijn vriendje es op bezoek.:)

Je ziet het beste thuisstudenten, Erasmusstudenten hebben ook wel een hoop te doen. (vooral dan die van België als ik ons met andere landen vergelijk;))

Ahja, ze hebben altijd al beweerd van Belgen dat het harde werkers zijn.
Een beetje anders dan een Turkse klasgenoot die doodleuk vraagt om de maandag vrij te zijn.
Op de vraag waarom dan, antwoordt hij dat hij gewoon een verlengd weekend wil.

Ik zie hier niemand werken bij de internationale studenten en ik begrijp het maar niet.
Ik heb zelfs een uitkijkpost op mijn toren of berg.;)

Ik hoor Nederlandse stemmen in mijn hoofd. Oei, stop Sarah. Het lijkt wel of ik middenin Sesamstraat zit en ik hoor geen Vlaams meer help, geen Vlaams.
Straks verandert mijn accent nog!

Nou, ik zie jullie dan maar weer!

Doeg,
Sarah

Hé daar!

Hier ben ik weer! Hé ja, deze in Nederland zitten boordevol informatie!(die ze maar al te graag met jullie willen delen)

Vandaag had ik mijn eerste dag lessen voor mijn vakken SCOM (The school and the community)
Het is een bonte mix studenten.Jong/oud.Kinderen/kinderloos.Sociaal werk studenten (community) en onderwijsstudenten (school).Zwart, bruin, wit. Internationaal en nationaal.
We hebben elke woensdag colleges. Misschien volg ik ook wel nog 'Dutch Culture' , had daar wel zin in...

Maandag zit iedereen op zijn stageschool waar hij een teammember is oftwel een lid van het schoolteam. Woensdag les. En dan heb je nog dinsdag, donderdag, vrijdag.

Normaal moet je op dinsdag afspraken maken met je partner.
De mijne is Maryam. Ze werkt 4 dagen per week (dat doen vele Nederlanders, combineren)
En je ziet het al, het wordt moeilijk om de dinsdag of een andere dag af te spreken met mijn partner (die dan nog eens in Den Haag woont)
Het is een hele toffe en we zijn volop onze agenda's aan het samenleggen om toch gemeenschappelijke momenten te hebben.

Maar ja, wat doe je dan hé , op de andere dagen, als je overleggen hebt die dan toch niet op die dagen vallen?
Dus dacht ik erover na me nuttig te maken. Me een persoonlijke win-win situatie aan te meten.
Inderdaad, net als de Nederlanders wil ik combineren.
Want met méér bereik je méér.

Zogezegd, zo gedaan. Ik trok naar het bureau op school waar vanuit de opleidingen op school, baantjes worden aangeboden.
En Belgische leerkrachten, je kan het jou niet voorstellen. Maar ze hebben hier zo'n grandioos tekort aan leerkrachten...
Ze smeken erom, aub, help ons uit de nood want we zitten met zoveel open vacatures om te werken in scholen.

Gezien ik de dinsdag en de vrijdag vrij ben en anders op mijn luie krent zit te niksen , heb ik me aangemeld om ergens te worden ingezet in een school.
Wat/hoe weet ik nog niet. Ik kan ingezet worden bij kinderen van 0 tot 5. Ik ben dan hun eigen juf maar draag niet de volledige eindverantwoordelijkheid.
Ik word betaald, doe ervaring op als juf, gebruik mijn tijd nuttig EN leer bij over Brede Scholen.
Als dat geen 7 vliegen in één klap zijn!

Ik ben razend enthousiast, maar probeer mezelf te temperen. Eerst nog zien, dan geloven,...
Al ga ik er wel vanuit dat ze me op school geen blaasjes wijsmaken.
Ik heb dinsdag een gesprek waarbij mijn wensen vergeleken worden met openstaande vacatures (volgens de vrouw op het bureau zijn het er gigantisch veel) en dan kan het allemaal beginnen.

In elk geval, ik hou jullie op de hoogte!

Dikke zoenen
een juf in spe

Mijn Klas
Gisteren kwam ik voor het eerst dan echt in mijn klasje en in de school. Wat een IMMENS verschil met het Vlaamse onderwijs. Kinderen hier weten wat ze willen, ze zijn zelfzeker, spontaan, durven alles, creatief en echt overenthousiast. Allemaal!
Mijn juf is een hele lieve rustige juf en de kleuters weten ook wat kan en wat niet bij haar!
Om half elf in de ochtend haalde iedereen plots de boterhammen boven (ook de juf) en begonnen ze te eten. Daarna werd het direct turnkleren aantrekken (ja, in de klas!Alle kleren lagen in het rond) om dan te gaan turnen.
De turnles duurt niet lang maar is wel intensief voor de kleuters. Normaal duurt het een halfuurtje , gisteren maar een kwartier:)
Ik heb geen enkel klassiek speeltijdmoment gezien. In de namiddag gingen de kleuters dan normaal eens buiten gaan maar toen viel de sneeuw en de regen zo met bakken uit de lucht, dat ze dan maar gewoon verder speelden in de klas.
De leidsters hier staan niet te trappelen voor hun koffiemoment met de collega's maar blijven gewoon in hun klas. Dat vind ik wel speciaal. Wel komt er een mevrouw langs met een karretje en dan mag je kiezen wat je wil, koffie of thee.
Het is een erg kleurrijke school. Niet alleen in gebouwen, maar ook in samenstelling.
Het maakt niet uit welk kleur je bent, iedereen wordt geaccepteerd en gelijk behandeld.
Wat een verschil met België! Daar sommige leerkrachten soms hun préféré'tjes hebben.
Voor mij is het een echte openbaring. Iedereen die me kent , weet dat ik heel linksgezind ben en dit is dus echt wel iets voor mij. Alle godsdienstelijke feesten worden ook gevierd op school.
Maar wel niet alleen van het Christendom. Ook het Suikerfeest bijvoorbeeld, daar wordt evenveel aandacht aan geschonken dan aan de Christelijke feesten. En over mijn kindjes. Ahja, het zijn zulke lieverdjes! Gisteren kwam Liselotte al een tekening aan me geven. En dat ik uit het verre België kwam, uit een ander land, en niet uit Nederland, dat leken sommigen echt fascinerend te vinden. Je kon het zo op hun gezichten met open monden aflezen.
Volgende week lees ik een Belgisch sprookje voor!Jaja, het thema is sprookjes. Waarom zou ik dan geen sprookje lezen over een plaats waar ik niet zo ver vandaan woon?
Damme!En haar Tijl Uilenspiegel... Duimen dus dat het zal aanslaan!




Brede School
Dat mijn school een Brede School is, merk je heel goed. Hierboven vind je een foto van een workshop goochelen na schooltijd, waar een professionele goochelaar, kinderen tips kwam geven om hun ouders of vriendjes beet te nemen.
Hij toonde hen allerlei dingen en ze mochten dingen uitproberen. Ze waren gefascineerd.
In een andere zaal was een workshop breakdancen bezig.
Ouders kunnen hun kinderen hier telkens voor inschrijven, en het activiteitenaanbod sluit direct aan na de lessen, in hunzelfde gekende schoolgebouw.
Na wat surfen op de website van de school, maakte ik ook kennis met projecten als Lekker Fit (een doe-programma voor kinderen) en las ik ook wat ze doen voor ouders.
Maar allemaal, later meer hierover!
Ik probeer een document aan te maken dat dan op mijn weblog kan en waar je (enkel als je echt geinteresseerd bent) het kan openmaken.
Dan is iedereen tevreden!

Ik heb er alleszins een verrijkende dag op zitten!
Maar dat kan ook niet anders, in het mooie Nederland!

Héél veel liefs
Sarah

Good Practise!(of in de volksmond een leuk praktijkvoorbeeld)

Hallo daar iedereen!

Gisteren was het de beurt aan onze 2e introductiedag! Het werd een leuke verrijkende dag waarin we creatief , energiek en goedgezind moesten zijn.

Je kan het wel raden dat de compitiegeest in mijn team tijdens de foto-tocht het best was! We hebben dan ook gewonnen. We hadden als thema bloopers en moesten overal in Rotterdam bloopers op beeld vastleggen!

Vindingrijk zijn we! We wonnen elk een zak met een pak speelkaarten, koekjes en vaneigens een hele zak drop!

De sfeer tussen alle internationale studenten (en we zijn met veel!) is optimaal!

Gisteren de avond ingezet met kennismakingsspelen bij iemand op kot (fluister es een zin door in elkaars oor die er weer juist moet uitkomen op het eind, als er Turkse, Italiaanse en Litouwse mensen in het gezelschap zitten!) Soms werd de zin zelfs Russisch!

Toen het feestje verder gezet in Rotown (een soort club). Het was buitengewoon gezellig!

Nederlanders hebben vaak niet door dat jij ook Nederlands verstaat als je constant Engels praat en soms kan je hen hier heel goed door afluisteren ;)

Hierboven vind je een groepsfoto van het merendeel van de groep!

En ja, ik probeer hier toch mijn luttele woorden Spaans te gebruiken. Ook ken ik luttele woorden Italiaans die ik gebruik en tegen de Franse meisjes, spreek ik Frans.

Van de Italianen leer ik nog elk uur een ander Italiaans woord of zinnetje.

'La ragazza es obriaco' :) Wat het meisje constant zei en wat zoveel betekent als 'dit meisje heeft teveel gedronken'

(Om even duidelijk te zijn, ik dronk enkel cola en één pintje)

Morgen zijn we nog één dagje thuis en dan gaan we op stage!!!

Wat kijk ik daarnaar uit!

Dan kan ik jullie eindelijk wat meer vertellen over mijn Brede Schoolgebeuren en mijn lieve kindjes in de klas!

Vanavond is er ook een feestje, maar ik blijf wijselijk thuis.

Verstandig hé!;)

Dikke zoen

Saar

Mijn grote eerste dag

Hoihoi!

Vandaag was supersuper.
Het was onze eerste dag als internationale student samen met de andere (42!!) afkomstig uit België; Frankrijk, Spanje, Italië, Zwitserland, Oostenrijk, Polen, Turkije,...

Maar ook kwamen we in contact met mensen uit Litouwen, Letland, Noorwegen, de Fillipijnen, Zuid-Korea, Kameroen (wat toch allemaal een beetje verder is).

Het meisje uit Zuid-Korea moest zelfs 20 uren vliegen!!!

Je ziet enkele sfeerbeelden en ook onze lieve goedlachse coördinator Sandy met het nationale Nederlandse gerecht op het plateau (doet het je niet aan Mora denken?) De KROKETTEN

Het zijn allemaal héél erg leuke mensen, al wordt het wat wennen aan hun -voor ons vreemde- namen.

Morgen hebben we een soort competitie (juuj, ik hou van competitie!!) door de stad met foto-opdrachten. We zullen in kleine internationale teams het tegen elkaar opnemen. We hebben ook opnieuw een lunch, en 's avonds een drink.

Nadien trekken we naar huis om iets anders aan te trekken en dan is er soort Welkomstfeestje en gaan we er met zijn allen heen!

Laat het Erasmusleven starten......... JIhaaaaaaaaaaaaa

(En voor de curieuzeneuzen onder ons ivm met mijn eindexamens, ik ben wel degelijk goed geslaagd :D)

XX Saria

Na al bijna 2 weken (2 weken!!!) moet me toch van het hart wat hier in dit verre buitenland mijn houvast blijkt te zijn.
Eigenlijk was dit m'n vertrouwde bankkaart (maar bij nader inzien werd dit me afgenomen, zie vorig) Dan dacht ik aan mijn zakdoek (troostend en geurend naar de thuiselijke wasmachine, maar de kast hier verspreidt een surrogaatgeur) Dan had ik hier mijn knuffelberen die vrolijk in mijn bed rondslingeren (misschien nog mijn enige bron van thuiselijke houvast)

Maar één houvast, daar kan je het niet meedoen. Je hebt een constante nodig in je leven. Nu alles hier op zijn kop staat heb je iets nodig dag in , dag uit, die je niet doet vergeten om je Belgische roots te gedenken.
Laat ons stellen dat het ding Vicky Castelein heet.
Zij zorgt ervoor dat ik blijf eten (neem dat maar heel letterlijk), dat ik het West-Vlaams niet verleer, en vooral dat ik mijn taken voor Katho Tielt in ere blijf houden.
Zij is er als alles me tegen steekt of als ik vol affectie iemand tegen de grond wil smijten. Zij is er als mijn doos kleenex (met dikke knuffel op, dankje stefanie en wouter) te ver staat!
Tot hier over mijn houvast wat betreft het Belgische.Danku zeer.

Maar laatst, ik liep in een mooie winkel met babykleertjes allerhande. Van burberry tot armani.
Ik moest hier toch mijn eigen kindje hebben.
Mijn eigen lieverdje. Dus ik ging naar de markt en kocht er ééntje. Ik vond hem wel leuk, met zijn twee grote zakken om vanalles leuks in te stoppen.

Hij was goedkoop, snoezig en wat meer was, hij was en IS van mij (dat ik hem met een groot hangslot telkens moet sluiten, laten we even hierbuiten)

Hij brengt me op een hoger niveau, laat me de mooie dingen des levens zien.
De Erasmusbrug, het uitzicht over Rotterdam.
Hij laat me soms zelfs verdwalen.
Als ik naar de markt ga, mag ik dingen in zijn monden stoppen en geeft hij-als ik terug thuis ben- het volledig terug.

Zo'n zoontje wil wel iedereen.
Daarom stel ik hem hier aan jullie voor.
Hij is wel van koud metaal en is vaak nat van de norse regen.
Maar hij heeft mijn moederhartje veroverd. Ik zou hem voor geen geld ter wereld nog willen missen.

Veel liefs
saar

Avontuur alom!

Je denkt soms dat je in het verre Nederland geen grote avonturen kunt beleven.
Wel dan heb je het grondig mis!

Neem nu de ABN-Amro bijvoorbeeld. Die geven hun automaten onvoldoende voeding waardoor ze je kaart inslikken en vervolgens ook nog je geld inslikken.

Het gebeurde mij ook weer toevallig. Net zoals mijn vriend opmerkte dat de wet van Murphy altijd op mij toepasselijk is. Klung.Klungel.Klungeligst.

Slikte hij gisterenavond zonder enig teken mijn kaart in, gaf ie me geen geld maar zei wel dat ie geld gaf.

Ik naar dat noodnummer bellen. Nummer onbestaand.

ABN , ik had het kunnen weten.
Je was beter toch gefusioneerd!

Sarah kennende, was ze dus in alle staten.
Ging ik helemaal over the top hier op ons appartementje.
Moet ik zeggen dat mijn vriend het geduld van een olifant heeft en als een meester weet hoe hij me kan kalmeren.
Het werd een lang skypegesprek en het evolueerde van een chaotische, in alle staten-sarah naar een rustige, haast (ik zeg haast!) onverschillig persoontje.

Vanmorgen dan weer de hele dag van het kastje naar de muur. Hoor ik bij ABN duizend keer hetzelfde nadat ze maar om 13 uur vanmiddag opengingen!!!! (wie doet dit nu op maandag)
Jammer maar helaas, we kunnen niets voor u doen. Vinden we het wel sneu voor u dat u zonder geld zit, maar wat kunnen wij daaraan doen?

Telefoontjes met het thuisfront, denkend aan het vriendje en de relativerende woorden om alsnog mezelf onder controle te houden.

Nieuwe kaart wordt nu opgestuurd.
Ik kan wel klacht indienen bij ABN. Het internet barst ervan.

En vanmiddag in het kantoor schoven mensen (boze mensen met klachten) in een lange rij aan in het loket.
Telkens werd hetzelfde meegedeeld: we kunnen niets voor u doen. Bent u uw geld kwijt? Oh, wat sneu voor u. Nee, moet u misschien later even terugkomen,...

Dienstverlening: wij staan graag voor u klaar.

Ja, mijn eitjes, in het hele kantoor werkte één man , de andere zaten te zitten en één vrouw zat constant te paraderen met haar hakken.

Hoor ik nu dat er banen vliegen bij ABN. Stel ik me nu toch echt wel geen vragen bij!

Gelukkig zijn er nog Vicky en de sjokolaatjes en Vicky en de trui met het absorptievermogen van een kleenexje.

Ahja. Hebben we ook weer gehad.
Life goes on...

eventjes melig doen...

Hoihoi iedereen!

Eindelijk heb ik eens héél wat te vertellen. Vanmorgen kwam Darren langs (onze studentmentor die ons een beetje helpt)

Hij woont met twee andere jongens op een kot hier niet ver vandaan en was erg vriendelijk. We mogen zondagavond bij hen eten!

Vanmiddag had ik een afspraak met mijn stageschool de fontein (http://www.de-fontein.net/)

Mijn coördinator zou me daar opwachten.

Het was DE MAX!!!

Het is een 'kleine' gezellige maar brede school die samenwerkt met scholen in de wijk (wijkarrangementen brede school)

De directrice is erg vriendelijk en mijn mentor en juf van de gemengde groep 1,2 (ongeveer 4-5 jarigen bij ons) is erg boeiend.

Ik heb mijn klasje gezien en het zien er zulke lieverdjes uit. Er zitten 15 kindjes in de klas met een grote diversiteit aan nationaliteiten! Echt iets voor mij.

Het zijn lieverdjes. Vandaag ging er een stagiare weg en ze hadden een bos bloemen voor haar geknutseld en lieve dingen tegen haar gezegd.

Ik heb reeds een verkennend gesprek gehad in de richting van de bredeschooloverlegmomenten.

Het is echt waaw.

Ook lijkt het alsof in Nederland het werk voor het oprapen ligt. Ik zag vacatures om direct bij scholen te gaan werken.

In België moet je al héél veel geluk hebben.

Ik was vandaag ook voor het eerst in onze school 'Inholland' Het is gigantisch groot.

Ik zag ook dat er in Rotterdam Jenaplanscholen zijn, Montesorrischolen. Bij mijn stageschool komt zelfs een kinderdagverblijf gekoppeld aan het Reggio Emilia!!!

Voor leken onder ons, dit zijn allemaal soorten methodescholen. Een bekende die jullie misschien kennen, is het Freinetonderwijs.

Jullie kunnen jullie waarschijnlijk inbeelden dat ik gigantisch enthousiast sta te springen om vanalles iets mee te pikken.

Ik vroeg aan John om te regelen dat we er kunnen observeren. Hij zal ervoor kijken.

Ook zal ik kunnen participeren in peuterspeelzalen (lieverdjes van 1 tot 4 jaar!)

In Nederland begint de kleuterschool maar vanaf groep 1 (4 jarigen).

Mensen die mij kennen weten ook dat kindjes van 1 tot 4 jaar me opnieuw superenthousiast maken!

Ook gaan we binnenkort naar het onderwijsmuseum. Ja, ik ga echt alles uit de kan halen wat er uit te halen valt!!!!

Ik moet dit nog allemaal leren tijdens mijn opleiding zolang ik kan!

Ik kan er dan zelf heel wat mee doen.

Mijn juf gaat zelf iedere week naar collega's van haar kijken in telkens een andere school. Zo leert iedereen van elkaar.

Het is echt een héél netwerk en het zit gigantisch goed in elkaar!Misschien kan ik eens vragen mee te gaan.

Mijn school is dus een Brede School met wijkarrangementen. Scholen in de wijk werken dus samen om allemaal samen het welzijn van hun kindjes te bevorderen.

Er is een soort brugfiguur/Coördinator aangesteld door de gemeente om de communicatie onderling goed te laten lopen.

Nu zijn we terug op ons appartementje en ik ben de welkomstbrochure van mijn school aan het doornemen.

Weet je, dat ik het verschil bijna niet meer hoor door het in mijn hoofd gekende Vlaams en het echte Nederlands.

Ook Vicky kent dat fenomeen. Echt vreemd, we bevinden ons precies opnieuw in onze talige fase.

Ik begin Rotterdam graag te hebben. Zoveel nationaliteiten, zoveel culturen en dus ook lekkere dingen om te eten en te drinken, zoveel groen, zoveel winkels, zoveel sportgelegenheid, zoveel vriendelijkheid, zoveel fietsers en fietspaden, zo'n grote stad, zoveel musea, zoveel interessante gelegenheden, zulke mooie architectuur,...

Het is echt het neusje van de zalm!

Alleen kan het weer wat beter natuurlijk. Regen, regen, regen, koude wind en regen.

Op de fiets draag ik een Peruviaanse muts met oorkleppen en dikke handschoenen.

Hmmm. Je kan het wel zeggen. Sarah is into Rotterdam!!!

Lieverdjes, Sarah komt in april superenthousiast terug. Laad jullie batterijen maar op want 70 procent van jullie tijd, zul je me moeten aanhoren (zie spraakwaterval)

Dikke zoenen van een Erasmusstudente, uit de stad van wijlen Erasmus.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

(Sorry voor de ellenlange tekst. Blogspot laat me momenteel niet toe enters te plaatsen :s)